نسخه تعزیه حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام

ای دل خون شده ایام عزای حسن است  کز ثری تا به ثریا همه بیت الحزن است  پیرهن چاک زنم در غم آن گوهر پاک  کز غمش چاک ملک را به فلک پیرهن است __ ماه عزا گشته به پا گشته هویدا  از غم شمس افلاک طه  خدا خدا از غم شمس افلاک طه  زین مصیبت زین شفقت  زین شور و دهشت  نیلگون از ثری تا ثریاست  خدا خدا نیلگون از ثری تا ثریاست  ای حسن ای غریبم برادر  ای حسن ای غریبم برادر  ای حسن ای شهیدم برادر  ای حسن ای غریبم برادر  زنی چون من بی برادر به عالم مبادا  زنی چون من بی برادر به عالم مبادا  زنی چون من خوار و مضطر به عالم مبادا  زنی چون من بی برادر به عالم مبادا  غم فزون شد دیده خون شد  زین دهر دون شد  شیعه را خاک ماتم به سر شد  خدا خدا شیعه را خاک ماتم به سر شد  ای حسن ای غریبم برادر  ای حسن ای غریبم برادر  ای حسن ای شهیدم برادر  ای حسن ای غریبم برادر  چشم اعظم گرید از غم  زین شور و ماتم  گریه ها از زمین تا سما شد  خدا خدا گریه ها از زمین تا سما شد  شیعه افغان و زاری نمایید  شیعه افغان و زاری نمایید  بر حسن غمگساری نمایید  شیعه افغان و زاری نمایید  ( امام حسن) یارب زغم نبی کبابم  از فرقت او به پیچ و تابم  کو باب بزرگوار زارم  کو فاطمه مادر فکارم  ترسم که ضیاء هردوعینم  لب تشنه کربلا حسینم  از ماتم من زند به سینه  کلثوم و شود اسیر کینه  یا رب به دل ملول زهرا  بخشای گناه شیعیان را (امام حسین) یارب ز غم پدر چه سازم  از غصه بسوزم و بسازم  کو باب حزین تاجدارم  از مرگ پدر سرشک بارم   یارب به حق علی اعلا  بخشای گناه شیعیان را

ادامه نوشته

نسخه تعزیه شهادت حضرت امام موسی ابن جعفر علیه السلام

بلبلان فصل بهاران به من امداد کنید  گاهگاهی ز اسیران قفس یاد کنید  من نگویم که مرا از قفس آزاد کنید  قفسم برده به باغی و دلم شاد کنید _ عجب مدار از این جسم استخوانی من  به زیر کنده و بند طی شد جوانی من  ندیده دیده من مدتی رخ خورشید  چنین گذشت همه عمر و زندگانی من  _ در کنج زندان ای خدا مردم ز زهر کاری  در کنج زندان ای خدا مردم ز زهر کاری  مسیب از دل زارم گویا خبر نداری  مسیب از دل زارم گویا خبر نداری  من بی کس و بی یاورم  من بی کس و بی یاورم  در این غریبی مضطرم  من بی کس و بی یاورم  کو تا رضا آید بندد دو چشم من زیاری  کو محرمی تا راز دل گویم ز سوگواری  از من ببر پیامی ای صبا به شهر بطحا  از من ببر پیامی ای صبا به شهر بطحا  روی زمین جان میدهم خبر بده رضا را  روی زمین جان میدهم خبر بده رضا را  من بی کس و بی یاورم  من بی کس و بی یاورم  در این غریبی مضطرم  من بی کس و بی یاورم  کو تا رضا آید بندد دو چشم من ز یاری  کو محرمی تا راز دل گویم ز سوگواری (امام) بسم الله الرحمن الرحیم  دلم شکسته شد از روزگار یا الله  جدا یا رسول الله  مادر یا زهرا ببین به حال من اوضاع کار یا الله  رضا شدم که بسوزد ز داغ معصومه  شود غمین و حزین داغدار یا الله  رضا شدم که رضایم پدر پدر گوید   زند به سینه و سر دل فکار یا الله  ای فلک از جور بیداد است این بیداد تو  عیش را بنیان کند صد داد از بیداد تو  هر کجا باشد غمی اندر جهان کج مدار  می دهی جا در درون ناله و فریاد تو  رضا شدم که ز بار الم فتد قدم  عوض ز مهر ببخشی به امت جد کبار یا الله 

ادامه نوشته

نسخه تعزیه مجلس شهادت حضرت شاهچراغ علیه السلام

(شاهچراغ) بسم الله الرحمن الرحیم ستایش میكنم من هر زمان خلاق عادل را   عطوف است و رئوف است و قدیر و قادر دانا  ببین یارب منم شاهچراغ از غصه میسوزم  ز دوری رضا شاه خراسان خسرو بطحا (علاءالدین) الهی من علاالدین حسینم نوگل زهرا  عزیزموسی جعفر تمیز بلبل زهرا  ز دوری رضا مردم مگر او برنمیگردد  صبا عرضم رسان با او بگو درد دل مارا(ابراهیم) بسم الرحمن الرحیم  ستایش میكنم من هر زمان خلاق عادل را  كند شهزاده ابراهیم به كه عنوان غم دل را  ز دوری رضا مردم مگر او برنمیگردد  صبا عرضم رسان با او بگو درد دل ما را (علاءالدین) رضا تا كی به سروقتم نیایی  چرا با ما تو بی مهر و وفایی  تو اندر طوس و ما اندر مدینه  بگو تاكی زنیم بر سرو سینه (ابراهیم) رضا تاكی كشم من اشتیاقت  نبودم بهر خدمت من لیاقت  نیامد قاصدی از عمر سیرم  خبر از حال اطفال تو گیرم (شاهچراغ) علاءالدین حسینم ای پریشان  ایا شهزاده ابراهیم گریان  ز دوری رضا سازیم چه چاره  كنیم از غم گریبان جامه پاره (برادران)ایا شاهچراغ ای شاه بافر  عزیز دامن موسی ابن جعفر  كه تو بعد از رضا سلطان مایی  تو باید چاره این غم نمایی (شاهچراغ) صلاح این است و ای شهزادگانم  ایا دو بلبل آرام جانم  ز دوری رضا باشیم هراسان  كنیم ترك وطن رو در خراسان (برادرها) چه خوش گفتی بیا بوسیم دهانت   مرا این آرزو بودی به جانت  رضا راما درامشب خواب دیدیم  میان ورطه گرداب دیدیم (شاهچراغ) علاءالدین حسینم ای وفادار  برو معصومه را بنما خبردار  بگو ما هر سه قلب ریش داریم  برادرها سفر در پیش داریم (علاءالدین) خواهر جان  بیا معصومه جان ای خواهر ما  بیا ای یادگار از مادر ما  سفر داریم به دل این مدعا را  ببینیم بلكه رخسار رضا را

ادامه نوشته

نسخه تعزیه فضل و فتاح

(اشکبوس) صد شکر باد بت اعظم بروزگار  بر اشکبوس داده چنین عزت و وقار  در زنگبار صاحب اجلال دولتم   بگرفته است کل جهان مال مکنتم   اندر زمانه هیچ غمی نیست در دلم   جز بغض مرتضی که بسرشته شد گلم   کی می شود به من بت اعظم نظر شود   جسم علی به خاک و به خون غوطه ور شود ( فتاح) ای چرخ تا به کی خورم از دست تو فسوس   تا کی کنم شکایت عم خود اشکبوس  اندر جهان نبود کسی هم نبرد من   روز مصاف گر بکنم صدر زین جلوس (اشکبوس) ای بخت واژگون شده ای دهر سند روس   در خواب مرگ  رفته مگر بخت اشکبوس   چون هندوانه بغض علی در دلم بود   کی می شود که رفع چنین مشکلم بود   خوابم حرام گشته و عیشم شده زبون   ای بخت همتی که علی را کشم به خون (فتاح) داد از دست تو ای چرخ دنی   تا به کی داری به فتاح دشمنی   در یم عشقم چو ماهی غوطه ور  از غم دخترعموی نامور  عاشق دخترعموی خود شدم   از خودی رفتم ز خود بیخود شدم   سوزم از عشق رخ دختر عمو  عقل و عشقم هر دو گشته روبرو (اشکبوس) بار دیگر شراردین بر دل من شراره زد   بغض عداوت علی بر دل من اشاره زد   موزک خوش نوا بزن بار دگر در این مکان  که آتش بغض حیدری مغز سرم ترانه زد (فتاح) عشق دریاییست اندرهر طریق  چاره ای نبود به دریا جزغریق عقل گوید با من شوریده حال  هان تو ای فتاح بگذر زین خیال  عشق گوید کی توانی بگذری   کارعشق است این نه کار سرسری   عقل گوید این زمان از جای خیز   با عموی خویشتن بنمای ستیز   می روم در نزد عمم اشکبوس   تا بیفتد قلب زارش در فسوس ـــ السلام ای عم والا اقتدار عمو جان چند با ما بی وفایی آشکار  ای که می باشی تو شاه زنگبار  یک زمان بر عرض فتاح گوش دار  من کمر را بسته ام امروز تنگ   تا بکوبم با تو این دم طبل جنگ   عشق گوید فتنه می کن هر چه باد  می دهم امروز خرگاهت به باد

ادامه نوشته

نسخه تعزیه شهادت حضرت علی ابن موسی الرضا علیه السلام

(امام) ای خدا آگهی از حال غریب الغربا   در زوال آمده اقبال غریب الغربا   قرعه دربدری آمده بر نام رضا   هر منجم که زند فال غریب الغربا  من رضایم به قضاییکه رضای تو دراوست  به رضای تو شد آماده غریب الغربا  قرعه خونجگری آمده بر نام رضا  مهرغم آمده بر فال غریب الغربا  هرغریبی که زجاج بصرش تار شود   راه پیموده زدنبال غریب الغربا  باز گشتن زغریبی به وطن بس مشکل  سهل کن بر همه احوال حال غریب الغربا(مرد نابینا) کرده ام عزم سر کوی غریب الغربا   تا مشامم شنود بوی غریب الغربا   مهلتی ای ملک الموت که شاید چینم  گلی از گلشن مینوی غریب الغربا  کورکورانه روم سوی خراسان که مگر  دیده روشن کنم از بوی غریب الغربا  بزرگوار خدایا نگر به حال غریب  تبم گرفته نباشد به سر عیال غریب  فتاد برتنم اتش ز سوز تب یاران  تو ای امام غریبان برس به داد غریب (امام) رسد از طرف چمن زمزمه بر گوش غریب  چون تزروی که به تاراج برد هوش غریب   ناله شخص غریب است عجب با اثر است  باراوسخت گران است سر دوش غریب  من غریبم ز دل شخص غریب آگاهم  سر خود را بنه ای کور به دامان غریب(مرد نابینا) من ندانم که چه شخصیست شده یار غریب  مهربانی کند و گشته پرستار غریب  آشنا هست به من ز چه بیگانه از او  شخص بیگانه کجا و خبر از حال غریب  بگو ای شخص به من بهر خدا از چه سبب  بگرفتی سر دامن سر افکار غریب (امام) سر غریب نیاید اگر رضای غریب  به وقت مرگ که بندد دو چشمهای غریب  غریب بودن و درد غریبی آسان نیست  به وقت مرگ بود خشت متکای غریب 

ادامه نوشته

نسخه تعزیه شهادت حضرت سیدالساجدین زین العابدین علی ابن الحسین علیه السلام

(امام زین‌العابدین) کریم لم یزل ای خالق زمین و سما  تو دانی آنکه گرفته دلم ازین دنیا  تو واقفی که ز ظلم یزید و ابن زیاد  به من چه کینه ز بیداد در جهان رو داد  تو دانی آنکه چهل سال اشک از عینین  نگشت خشک، کنم گریه بر امام حسین  بزرگوار خدایا به دیده‌گان ترم  گذر ز جرم گناهان شیعه پدرم  (زن امام) شه سریر مصیبت جناب زین‌العباد  گل ریاض حسین شهید ای سجاد  مگر به خاطرت آمد ذکر کربلای حسین   که گریه می‌کنی از بهر ابتلای حسین  چه می‌شود که نمایی دمی ز ناله سکوت  که از فغان تو افتاده شور در ملکوت  نما تو صبر زمانی ز ماتم بابت   که کرد تیره مه و مهر را کنون آهت (امام زین‌العابدین) چگونه اشک نریزم ز مردم عینین  که پاره‌پاره بدیدم تن امام حسین  به جای آب نبارم چرا از چشم خون  که دیده‌ام رخ بابم ز خون شده گلگون  سکوت چون کنم از گریه کنون  که دیده‌ام تن بی‌دست حضرت عباس   ز دیده چون نفشانم مدام خون جگر   به خون لمیده بدیدم تن علی‌اکبر   چرا ز دل نکشم آه و ناله و فریاد  که دیده‌ام تن صد چاک قاسم داماد   رواست آنکه کنم گریه تا صف محشر که پاره دیده‌ام از تیر حنجر اصغر (زن امام) هر آن چه گریه کنی ای جناب حق داری   رواست آنکه به جای سرشک خون باری   بکن تو ذکر پنهانی ز ماجرای حسین   که من شریک شوم با تو در عزای حسین   حسین که جان گرامی فدای امت کرد   رواست امت اگر جان کند فدای حسین  ( امام زین‌العابدین)  چه گویم که ندارم تاب تقریر  (زن امام) بگو احوال بابت ای ز جان سیر (امام زین‌العابدین) فغان دیدم که از زین بابم افتاد  (زن امام)  در آندم خرمن دین رفت بر باد (امام زین‌العابدین) به تن زخمش فزون‌تر از ستاره  (زن امام)  امان دل شد به سینه پاره‌پاره  (امام زین‌العابدین)  به خاک و خون چون ایشان تپان شد (زن امام) از این غم قامت گردون کمان شد  (امام زین‌العابدین)  بیامد شمر دون بر دست خنجر (زن امام) پرید از این خبر هوش من از سر (امام زین‌العابدین) نشست از کین به روی سینه او (زن امام)  امان از کینه دیرینه او (امام زین‌العابدین) ز کین ریش حسین پیچیده بر دست (زن امام) فغان زین ظلم پشت عرش بشکست (امام زین‌العابدین) به حلق تشنه‌اش بنهاد خنجر (زن امام) فغان از ظلم شمر دون کافر (امام زین‌العابدین) سرش لب تشنه از پیکر جدا کرد (زن امام)  جهان را زین جفا ماتم‌سرا کرد (امام زین‌العابدین) به دید من سر او جلوه‌گر شد (زن امام)  بنای هستی‌ام زیر و زبر شد (امام زین‌العابدین) مرا زین بیش تاب گفتگو نیست   تو را تا روز حشر این غصه کافیست  برو ای مبتلا می‌کن صوابی  بیاور از برایم جام آبی  به تجدید وضو پردازم اکنون  بگویم راز با خلاق بی‌چون 

ادامه نوشته

نسخه تعزیه شهادت حضرت حمزه سیدالشهدا صلوات الله علیه السلام

دلم ز جمله خوبان ترا گرفتار است   تأثیر حرف توست  ور نه حسن بسیار است    طواف کعبه چه حاجت که چهار دیوار است   طواف کعبه من دیدن رخ یار است __ اصلا ای اهل عالم   موسم ناله و شورشین است   قرعه ماه محرم  کوس شاهی به نام حسین است     یا علی از نجف جانب کربلا کن توجهی  بر عیال حسین از ره وفا کن ترحمی   بین حسین محرم کعبه جانان شده   اکبرش در منا بره قربان شده   گفت که آزادگان موسم جان بازی است   این سر دادن به حق عین سر افرازی است (هنده ) از غم مرگ برادر با پدر  روز شب آید مرا خون از بصر  بارالها نصرتی ده از وفا  در احد من جوی خون سازم روا   دشمنم من با سه کس دارم جفا   با علی و حمزه و با مصطفی   زین سه کس هر کس ببرد سر ز تن   شاد گرداند دل ناشاد من (وحشی) ای نگارا چون صنوبر می خرامی پشت بام   ای به رخ چون میم وه برگو ترا باشد چه نام   دین و دل بردی ز من ای مه جبین گل عذار   بررخ گلگون گوهر ریزی چرا هر صبح و شام (هنده) ترا وحشی بگو با من چکار است   مدام از خون دو چشمم لاله زار است    تو میدان هنده نامم آشکاراست   تکلم با تو ما را ننگ وعار است (وحشی) پری رخسار مه طلعت بیان کن از ره یاری   که هستی بیوه یا بر سر به دوران شوهری داری   گل باغ کدامین شهریاری می بری دل را  که تیر غمزه عشقت مرا بر سینه شد کاری (هنده) نچیده گل کسی از بوستانم دان تو غمخوارم    ندیده دیده گردون دو زلف عنبر افشانم    هزاران عندلیب آمد به سیر باغم از یاری   گلستانم بود خالی ز اغیار فروزانم

ادامه نوشته

نسخه تعزیه شهادت حضرت قاسم ابن المجتبی علیه السلام

(ابن سعد) ساقی به نور باده برافروز تو جام ما موزك بزن كه عیش جهان شد به كام ما ما در پیاله عكس رخ یار دیده ایم ای بی خبر ز لذت شرب مدام ما هرگز نمیرد آنكه دلش زنده شد به عشق ثبت است بر جریده عالم دوام ما موزک بزن چغانه چغانه برای ما _ ساقیا از باده پر کن جام مینا رنگ را  موزکا در غرش آور طبل و کوس و چنگ را ساقیا فردا کنم کاری بر اولاد علی کز ستم در ناله آرم آب و خاک و سنگ را زیر دست پر دلان فردا نشانم سالکان صدر مجلس جادهم خنجر زن فرهنگ را (شمر) مشورت امشب چه باشد ابن سعد نامور كرده ایی با چنگ و بربط آشنا آهنگ را گاه مستی گه خماری گاه هوشی گاه خموش داده ایی بر باد زین رفتار نام و ننگ را پیری و مستی جوانی را زسر بگرفته ایی گر چه می از دل زداید او غبار و زنگ را وه چه فارق بال بنشسته ایی امیرا بر سریر خیز و درزین كش سمند تیز ابلق رنگ را(ابن سعد) ساقی شراب كهنه تو اندر پیاله كن بستان پیاله و به شمرم حواله كن ریش سفید و خوردن می خوش نماست نی عادت نموده ام چكنم می پیاله كن موزك چنان بزن كه جهان را خراب كن (شمر) ساقی هلال باده تو در پیچ و تاب كن دور فلک شتاب ندارد درنگ كن جام مرا زخون جوانان بیاورید خون جای می برای من اندر پیاله كن بانی این عزا به حق شاه نجف مرتضا علی عمرشریف وی دو صد و بیست ساله كن بستم كمر به قتل حسین شاه انما موزک چنان بزن كه جهان را خراب كن (مصرع شمر و ابن سعد) ابن سعد ز بغض حسین كباب شدم ـــ من هم ای شمر در عذاب شدم ـــ من حسین را كنم ز كینه شهید ـــ اهل بیتش كنم ز كین نومید ـــ حیف اكبر كه رفت از دنیا ـــ حیف از آن نوجوان مه سیما ـــ خنگ زرین لجام پیش آورید ــــ دل افراسیاب ریش آورید (ابن سعد) طبال بلرزان دل خسرو جمع را افکن هیجان ارض و سما لوح و قلم را تا من بروم پشت سراپرده عصمت سوزم جگر شاه عرب میر عجم را

ادامه نوشته

نسخه تعزیه مجلس بازار شام وفات حضرت بی بی رقیه خاتون سلام الله علیها

کنج دلم خرابه شام آرزو کند   تا با سه ساله دخترکی گفتگو کند  از گوشه ایی به گوشه ویرانه می دوید  همچون کسی که گم شده ایی  جستجو کند   به تشتی  که باشد   سر شاه دین   سر شاه دین   شراب از چه ریزی  یزید لعین  یزید لعین   یزید ای ستمگر ایا کینه پرور  یزید ای ستمگر ایا کینه پرور  مکن ظلم و دیگر بر آل پیمبر  مکن ظلم و دیگر بر آل پیمبر  زدی آتش اندر دلم وای  نمودی خزان حاصلم وای  الهی عزیزت بمیرد یزید  عزیزان ما را نمودی شهید   همین سر که بینی چنین خوار زار   پیمبربه دوشش نمودی سوار  الهی عزیزت بمیرد یزید  عزیزان ما را نمودی شهید (یزید) الا یا ایها الساقی ادرکاسا و نا ولها   که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکلها   به بوی نافه کاخر صبازان طره بگشاید  ز تاب جعد مشکینش شرارافتاد بر دلها    همه کارم ز خود کامی به بد نامی کشید آخر   نهان کی ماند آن رازی  کزو سازند محفلها  شب تاریک بیم موج گردابی چنین هایل   کجا دانند حال ما سبکباران ساحلها ــــ بیا عمر و عاص ای به غم یارم   به خلوت بنشین ساعتی در کنارم   بشو مرهم زخم ناسور من   چو آذر بر افروخت بال و پرم   بیاور کلام خداوندگار   تفعل زنم با دلی داغدار(عمرعاص) تو دریای تزویری اندر برم   به پیش تو از مور کمترم   مده غم به دل راه ای شهریار  مکن دیده خویش گوهر نثار   معاویه باب تو در انجمن   شد روبرو آن زمان با حسن   به جنگ و به بیعت بر او گشت یار   حسین هم چنین است ای شهریار  بگیر این کلام خداوندگار   تفاعل بزن با دل داغدار (یزید) استخیر الله فی کل الامور  یا حنان و یا منان و یا سبحان و یا دیان یا الله  یا الله  یا الله   عمر و عاص گوش کن آیات کلام الله مجید را در تفاعل ما  فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِآيَاتِهِ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الْمُجْرِمُونَ   بشارت میدهد بر ستمگران یاغیان جنایتکاران عذابی درد ناک   زنم بار دگر فال و ببینم چیست تعبیرش  استخیر الله فی کل الامور یا حنان و یا منان و یا سبحان و یا دیان و یا ستار   و یا غفار و یا کریم و یا رحیم و با رب العالمین یا ذوالجلال و الاکرام یا الله  یا الله  یا الله   عمر و عاص این آیه هم چنین می فرماید  إِنَّ الْمُنَافِقِينَ فِي الدَّرْكِ الْأَسْفَلِ مِنَ النَّارِ وَلَن تَجِدَ لَهُمْ نَصِيرًا  چون بشارت داد بر من فرد پاک  از کلام خود عذابی درد ناک    افکنم دور این کلام الله را  عمروعاص شرار تب زد آتشی بجانم   ببین سوزد تمام استخوانم   شرار تب به جانم آتش افروخت  میدانم بغض حسین است   بغض حسین لیک این چنین سوخت  ای وزیر نیک منظر  مرا ازبارگه سوی حرم بر

ادامه نوشته

لیست نسخه های تعزیه گنجینه نوای تعزیه بلبل دودمان سیدالشهدا

لینک کانال تلگرامی گنجینه تعزیه بلبل دودمان سیدالشهدا به مدیریت خادم الحسین سعید کولیوند 

عرضه بیش از دویست نسخه مجلس تعزیه در زمینه های میر انجم ، میر غم ، میر عزا ، میر ماتم ، شهپر ، مداح جناب قزوینی ، حبیب الله اصفهانی ، میرزا نصرالله اصفهانی (شهاب) سید کاظم ، رضوانی ، رجا ، سید مصطفی و زمینه های کرمان بوشهر شیراز و..... به صورت دست خط و چاپی و فایلهای word و pdf

برنامه های کانال :

اخبار ، عکس ، فیلم ، بیوگرافی ذاکرین و اساتید شبیه خوانی ، برنامه های وزارت ارشاد و انجمن تعزیه ایرانیان ، برنامه های اجرای تعزیه خوانی در اقسا نقاط ایران و .....

لطفا برای حمایت از ما و گسترش فرهنگ تعزیه خوانی سنتی لینک ما را به دوستان خود و عاشقان محافل و مجالس عزای سیدالشهدا معرفی کنید. ممنون از همراهی شما

تلفنهای تماس استریو نوای تعزیه بلبل دودمان سیدالشهدا

Saeedkolivand.blogfa.com

09182183482

09189013418

09216805128

@Saeedkoolivand3418

ادامه نوشته

نسخه تعزیه شهادت حضرت امام علی علیه السلام (قزوین و انجم)

در خوان غم چو عالمیان را صلا زدند  اول صلا به سلسله انبیا زدند   نوبت بر اولیا چو رسید آسمان گریست  زان ضربتی که بر سر شیر خدا زدند  ( از جور ابن ملجم بد آیین  فرق علی شد منشق از تیغ کین  شد دامن محراب از خونش تر  فزت به رب الکعبه گفت آن سرور  گفتا به زاری زینب دلخسته   بابا ببین بال و پرم بشکسته   چون من نگریم گریه من اختیاری نیست  بعد از تو بابا کار ما جز آه و زاری نیست   وا اماما وا قتیلا  وا اماما وا اماما وا اماما ) در سجده آنچه خواست علی مستجاب شد   محراب پر ز خون دل بوتراب شد  کشتند چون که شیر خدا را به سجده گاه  دیگر برای کشتن حق فتح باب شد   شاهی که بود شهره به عالم عبادتش  دلجویی از ستم زدگان بود عادتش  در کعبه شد تولد و در سجده شد شهید  نازم بر آن ولادت و بر این شهادتش  دریغا که شد کشته مولا علی  علی یا علی  به خون گشته آغشته مولا علی  علی یا علی    بحیرا زجانت شوی ناامید  که مولای ما را نمودی شهید   بحیرا ز جانت شوی ناامید  که مولای ما را نمودی شهید   به تیغ منافق شد از کین دوتا  سر مرتضی  از این غم به بر کرده رخت عزا رسول خدا  بحیرا ز جانت شوی نا امید  که مولای ما را نمودی شهید  صدای ملایک طنین در طنین  سما تا زمین   که ویران نمودند ارکان دین  ز کین مشرکین  بحیرا ز جانت شوی ناامید  که مولای ما را نمودی شهید   سجده گه شیر خدا قتلگه شد  قتلگه شد  چون هدف تیر جفا فرق شه شد  فرق شه شد  فغان ز جور کوفیان علی شده به خون تپان  بگفت زینب حزین ز هجر تو پدر امان  فغان ز جور کوفیان علی شده به خون تپان  بگفت زینب حزین ز هجر تو پدر امان   غمین و زار وداغدارم  سرشک غم ز دیده بارم  غمین و زار وداغدارم  سرشک غم ز دیده بارم    خاک غم ای پدر بر سرم شد  بر سرم شد  رخت نیلی نگر  در برم شد در برم شد  در جنان خون فشان مادرم شد  مادرم شد  چهره گلگون آقای من  غرقه در خون مولای من  مولای من  مولای من  (امام علی) بسم الله الرحمن الرحیم  شکرلله ای کریم و خالق لوح و قلم  کرده ای خلقت به آنی آدمی را از عدم  آن چنان قدری بدادی مرتضی را بی حساب  آیه اَکمَلتُ لَکُم آمد به شأنم در کتاب  گر نبودی رحمتت هرگز نبودم اینچنین  فاتح میدان به جنگ و قاتل خصم مبین  موی سر کردم سپید و قامتم گشته دو تا از فراق مصطفی و هجرت خیرالنساء  پادشاها کزجلالت مات مانده عقل و هوش   ذره جود تو هر موجود را انعام پوش   ای پروردگار علی  آشنایان تو بر بیگانه باشد آشنا   بلبلان جغد تو در گوشه ویرانه ها  ای پروردگار من   قاضی الحاجات  ای پروردگار لا مکان   در گذر از امت پیغمبر آخر زمان  نصر من الله والفتح الغریب  شکر پروردگار لم یزلی  فتح هر جنگ شد به دست علی   میروم سوی خانه ای ذوالمن   تا ببینم رخ حسین و حسن 

ادامه نوشته

نسخه تعزیه حضرت مسلم ابن عقیل علیه السلام (قزوین و انجم)

السلام علیک یا اباعبدالله  السلام علیک یبن رسول الله   گر چه ای شاه اسیر کف اغیار توام    نی گرفتار عدو بلکه خریدار توام   کوفه بازار خرید است و تویی یوسف و من   تو علی هستی و من میثم تمار توام   عشق تو را به عالم امکان نمی دهم  این گنج پر بهاست من ارزان نمی دهم  ای خاک کربلای تو مهر نماز من  این مهر را به ملک سلیمان نمی دهم  من عاشقم به جگر گوشه علی  جان می دهم ولی به سر دار می دهم ـــ فلک افتاد ببین در مآل مسلم  به حال مسلم   نداند جز خدا کس ز حال مسلم  مآل مسلم  پناهم بده طوعه میهمانم  من آواره از شهر و خانمانم   نخوردم لقمه نان من ز خوان کوفی  امان ز کوفی  خدا ویران کند خانمان کوفی  امان ز کوفی  پناهم بده طوعه میهمانم  من آواره از شهر و خانمانم   بدان ای زن که من غرق شورش و شینم   به زیب و زینم  پسر عم حسین شاه مشرقینم  به زیب و زینم  پناهم بده طوعه میهمانم  من آواره از شهر خانمانم (امام) ای روزگار از تو و از بی مهری تو داد  هرگز دل شکسته ایی از تو نگشته شاد  باب مرا به دامن محراب از ظلم کردند شهید از ستمت صد هزار داد  اکنون برای کشتن من  بسته ای کمر  آخر حیا نما ز رخم چرخ کج مدار   بارالها من حسینم جد من پیغمبر است  مادرم زهرا و باب تاجدارم حیدر است  بد نکردم بر کسی من غیر نیکویی پس چرا  ازبرای حنجرم در دست هرکس خنجر است  عهد کردم در ازل جان را کنم قربان دوست  حالیا بر عهد خود باقی و شوقم بر سر است  زین شهادت سر بلندم من بروز رستخیز  ساقی کوثر علی جدم شفیع محشر است

ادامه نوشته

نسخه تعزیه مجلس عابس و شوذب (قزوین و انجم)

ابی عبدالله حسین  ای آنکه مامت فاطمه بابت ولی حق  دگر ذاتت مرعات ذات حضرت داور  تو آن شاهی که در قدر و جلال حضرتت باشد  زبان لال و بیان عاجز  ورق تنگ و قلم مضطر  طلایه دار از بهر خیام آل یاسینت  سرافیل و دگر جبرییل و میکالت بود چاکر  حسین آقا تو آن مولود مسعودی  که از قنداقه ات فطرس شفا بگرفت  شد مامور امر حضرت داور  سزد گر فخر بنمایی  حسین و منی ام در شان تو فرموده پیغمبر  به تو حاجب به تو چاکر به تو ابد و به تو دربان  خلیل و موسی و عیسی و داوود وفاگستر  شنیدی وصف خود شاها  شنو یکدم ز وصف من  منم سرحلقه کفر و منم شمر جفاگستر  ابی عبدالله گذارد رو به صحرای عدم از برق شمشیرم  پلنگ از کوه شیر از بیشه ببر از بر  کنون آورده ام از بهر جان شیرینت  یکی تیغ و یکی نیزه یکی زوبین یکی خنجر  یزیدم ادعای سلطنت دارد  به یک ملک و دو سلطان  ای ملک جاه و ملک لشگر  گرفته قاف تا قاف جهان  دیو و دد و دشمن  به قتلت ای سلیمان سریر ملک اسکندر  که هل مبارز منی حسین تشنه جگر 

ادامه نوشته

نسخه تعزیه مجلس شهادت حضرت فاطمه زهرا سلام الله (قزوین و انجم )

من آن گلم که دیده ز گلزار بسته ام از بس که دیده ام ستم از خار خسته ام بنشسته گر بخوانم از این پس نماز خویش یا رب مرا ببخش که پهلو شکسته ام __ کسی که پیش پای او پدر قیام میکند  مدح و ثنای او علی به صبح و شام میکند  فکر کسی نمی رسد به صاحت جلال او  جلال حق جلال او جمال حق جمال او  زهرای حزین بعد از پیمبر خوار و زار آمد  فکار آمد  سر قبر پدر به دیده های اشکبار آمد  فکار آمد  بگفتا ای پدر زهرا فدای قد دلجویت  شود کی قسمتم بابا ببینم روی نکویت  دگر پدر جان ببین فکارم  دگر پدر جان ببین فکارم  من از فراق تو اشکبارم  دگر پدرجان ببین فکارم  ببین امت چه ها کردند به نور چشمت ای بابا  زدند آتش ز راه ظلم و کین کاشانه من را  عجب بابا سفارش های تو امت ادا کردند  ادا کردند  به جای آن سفارش ها به زهرایت جفا کردند  بیا بابا نظر بنما حزینه دختر خود را  که از هجران و دوریت بگرید روز و هم شبها  رود به عرش و سما فغانش  رود به عرش و سما فغانش  نماز خود را نشسته خواند  رود به عرش و سما فغانش  ستم بر آل پیغمبر دگر از حد برون گشته  دل دردانه فرزندت ز غم دریای خون گشته  دگر پدرجان ببین فکارم  دگر پدرجان ببین فکارم  من از فراق تو اشکبارم  دگر پدرجان ببین فکارم 

ادامه نوشته

نسخه مجلس تعزیه شهادت دوطفلان حضرت زینب سلام الله علیها

شمر لعنته الله : اى زيب بخش زينت عرش خدا حسين اى سرو بوستان رسول خدا حسين در دشت كربلا بنگر يا حسين ببين صفهاى كوفيان جفا كار يا حسين برخيز رو نما بسوى حرب اشقيا يا بيعت يزيد لعين يا حسين نما(امام) يا رب ز افتخار به گردون رسد سرم غلطت اگر بخون به رضاى تو پيكرم دلشاد می ‏شوم كه به كوى تو از جفا ببينم شهيد قاسم و عباس و اكبرم شيرين شود مزاق دلم چونكه بشنوم آواز العطش ز حريم مطهرم يا رب تو هم ز لطف بهنگام رستخيز بخشا گناه شيعه باب من ازكرم (زينب) يا رب رسد به گوش صداى برادرم كرده فرار از غم او هوش از سرم در كربلا غريب بود نور عين من از اين قضيه خون رود از ديده ترم (امام) خواهر چه دست قدرت يزدان گِلم سرشت نامم به دفتر شهدا از وفانوشت در پيش ديده تو سرم را جدا كنند پامال پيكرم ز سُم اسبها كنند (زينب) قربان شيعيان تو اى شاه تشنه كام باشد به شيعيان كرم و لطف تو تمام جانا به حضرت تو مرا عرض مدعا است گر آورى به جا به فدايت بسى رواست

ادامه نوشته

نسخه تعزیه مجلس غارت خیمه ها و اسارت اهل بیت

غمدیده زینب  در بی نصیبی یک جا اسیری  یک جا غریبی  یک جا نوازند ساز و نقاره  یک جا بر اشتر ، عریان سواره  کو اکبر من ، بیند فکارم  کو شاه دینم ، طاقت ندارم (ابن سعد) خدای را شکر که شد کشته پادشاه عرب  مغنیان بنوازید ساز عیش و طرب  هزار شکر که دولت به وجه دلخواه شد  برای ابن معاویه رفع غوغا شد  ز لطف زاده مرجانه بی نیاز شدیم   هزار شکر که در دهر سرفراز شدیم  سر حسین بر نیزه جلوه گر گردید  عیال شاه شهیدان به رهگذر گردید (شمر) حمد ، اقبال و بخت یار آمد  حمد ، دولت به ما دچار آمد  پس از این عشرتی به کام آمد  مِی ما دیگرم به جام آمد  شکر گویم از این قناعت ، من  طبرستان و ری حکومت من  تو ابن سعد شهادت بده به نزد یزید  که شمر قاتل فرزند مرتضی گردید (ابن سعد) ایا تو شمر ستم پیشه جفا کردار  بگو به لشگریان از صغار و کبار  در این میانه صحرا همه فرود آیند  تمام ، خیمه و خرگاه را به پا سازند  دگر بگو تو ایا شمر مرتد کافر  به آفتاب نشانند آل پیغمبر  دگر بگو تو به لشگر ز راه جور و جفا  که تا کشیک بدارن دور این اُسرا 

ادامه نوشته

نسخه تعزیه مجلس کودکی حبیب ابن مظاهر

پرسیدم از هلال چرا قامتت خم است  آهی کشید و گفت که ماه محرم است  جن و ملک بر آدمیان نوحه میکنند  گویا عزای اشرف اولاد آدم است(حبیب) تا به کی ای کردگار عالمین  نالم از هجران رخسار حسین  عشق رخسار دل آرای حسین  در جهانم کرده شیدای حسین  گر ببینم قامت نیکوی او  جان دهم پیش قد دلجوی او  من حبیبم ای خدا اندر جهان  عاشقم من بر حسین نوجوان  در کجایی ای مرا یار و طبیب  جان فدایت میکند ایندم حبیب آقا یا حسین  مولا یا حسین (مادر حبیب) ای پسر برگو چرا نالی چنین  برکشی از دل تو آه آتشین  ای پسر حال پریشان تو چیست  سیل خون از چشم گریان تو چیست  بازگو ای کودک آزرده جان  راز خود با مادر خود این زمان (حبیب) مادر محنت کش آزرده جان  از حبیبت دست بردار این زمان  یکدمی بگذار با حال فکار  تا به حال خود بگریم زار زار  ای خدا یکدم نظاره کن مرا  چاره کن درد من بی چاره را  درکجایی ای مرا یار و طبیب  می سپارد جان ز عشق تو حبیب آقا یا حسین  مولا یا حسین (مادر) ای حبیب از ناله جانم سوختی  آتش غم بر دلم افروختی  گو به من ای مونس آرام جان  راز دل با مادر خود این زمان  کیست ملک دلت آوار کرد  روزگارت را چو شام تار کرد (حبیب) جان مادر ای قرار جسم و جان  از حبیبت دست بردار این زمان  مادر محنت کش غمپرورم  شور عشقی افتاده بر سرم  آتش عشق است ای نیکو نهاد  داده خاک هستی ام یکسر به باد  عشق آخر دست از صبرم ربود  زآن سبب دارم دو چشمی همچو رود  در کجایی ای مرا یار وطبیب  می سپارد جان ز عشق تو حبیب  آقا یا حسین  مولا یا حسین (مادر) ای پسر ای مونس و غمپرورم  ای حبیب ای نور چشمان ترم  چیست برگو حال نام یار تو  تا نمایم چاره ایی در کار تو  حق خلاق زمین و آسمان  نام نامی اش به من بنما بیان  نام نیکویش بیان کن از وفا  تا بدانم کیست آن نیکو لقا(حبیب) گوش کن ای مادر محزون من  تا بدانی نامش ای دلخون من  بر کسی من عاشقم ای مادرم  عاشق است بر او خدای اکبرم  بر کسی عاشق شدم ای مادرا  عاشق است بر او علی مرتضی  جد او باشد محمد مادرا  نام بابایش علی مرتضی  فاش می گویم ندارم واهمه  عاشقم من بر حسین فاطمه  فاش میگویم مادرا با شورشین   نام نیکویش بدان باشد حسین  ای خدا یکدم نظاره کن مرا  چاره کن درد من بی چاره را  در کجایی ای مرا یار و طبیب  جان فدایت میکند ایندم حبیب آقا یا حسین  مولا یا حسین(مادر) این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست  این چه شمعیست که جانها همه پروانه اوست  صبر کن آرام دل مادر  صبر کن این زمان به حال فکار  تا روم نزد باب تو من زار ـــ ای مظاهر فدای تو سر من  نظر کن به دیده تر من   مظاهر از پسرت خبر نداری  پسرت را ببین چه سان خوار است  ناله اش برق آتشین بار است  بنما چاره ایی که جانم رفت  از کفم حال نوجوانم رفت

ادامه نوشته

نسخه تعزیه مجلس روح الارواح

«مجلس روح الارواح»
جبرئیل:
خطاب من به شما ای گروه حورالعین
دهید زینت و زیور به صحن خ‍ُلد ب‍َرین
که حکم حکم خداوندگار مافیهاست
دم ورود شهیدان دشت کرب و بلاست
خبر دهید به فردوس، چشم تو روشن
حسین به قعر تو امروز می‌کند مسکن
ز چشمه‌ها همه شیر و عسل روان سازید
معط‍ّرات به هر گوشه‌ای بپردازید
به روی دست بگیرید با نشاط و سرور
طبق‌طبق ز جواهر و لمعه‌لمعة نور
حسین تشنه‌جگر سربریده می‌آید
عل‍یّ‌اکبر در خون تپیده می‌آید
حضرت محمد(ص):
بزرگوار خدایا ندانم این چه صداست
که از شنیدن او حالتم دگر نه به‌جاست
صفا برای چه بگرفته روضة رضوان
در انتظار که باشند حوری غلمان
ندانم این چه نشان است اینکه در امروز
مگر که وعدة روز قیامت است امروز
جبرئیل:
خطاب من به شما ای موک‍ّلان جحیم
دهید گوش که حکم است از خدای رحیم
فروکشید مهار جحیم سرکش را
کنید سرد در این لحظه سوز آتش را
به سوی خلد روان است روح پاک حسین
رسد مباد گزندی به آن شه کؤنین
حضرت محمد(ص):
الا ای امین خداوند سبحان
به من گو تو جبرییل از راه احسان
چه روی داده امروز در باغ جن‍ّت
که مسرور و شادند حوری و غلمان
گرفتند بر کف طبق‌های پ‍ُرنور
برای چه هستند یک باره خندان
به هر کس نمایم نظر شاد و خر‌ّم
ولی دیده من بود سخت گریان

ادامه نوشته

کفرالقوم رجز سیدالشهدا

اتمام حجّت امام با سپاه کوفه

روبه‌صفتان! من پسر شیرخدایم
ریحانۀ دامان رسول دو سرایم
هم، در یم طوفان زده، کشتیّ نجاتم
هم، در دل ظلمتکده، مصباح هدایم
هم سیّد و آقای جوانان بهشتم
هم رهبر و مولا و امام شهدایم
با شیرۀ جان، پرورشم داده محمّد
بوده ز سر انگشت نبی، آب و غذایم
گر اهل نمازید شما، جان نمازم
ور اهل دعایید، همان روح دعایم
هم حجرم و هم زمزم و هم رکن و مقامم
هم کعبه و هم مروه و هم سعی و صفایم
دانندۀ اسرار سماوات و زمینم
فرمانده جیش قدر و ملک قضایم
هم ذبح عظیم آمده در وصف مقامم
هم معنی والفجرم و هم شمس ضحایم
اسلام شود، یکسره سیراب ز خونم
هر چند که خود، تشنه‌لبِ کرب‌وبلایم
در ماه حرام از چه حلال آمده خونم
من خون خدا و پسر خون خدایم
صدبار مرا، داغ روی داغ نهادید
یکبار نگفتید که مهمان شمایم
والله! که یک لحظه، به ذلّت ندهم تن
صد بار ببرّند اگر، سر ز قفایم
والله! که هرگز ندهم دست به ظالم
حتّی به سوی تیر، اگر سینه‌گشایم
دانشگه من، دامن زهراست بدانید
عزّت، زده از روز ازل بوسه به پایم
سر دادن و بر اهل ستم دست‌ندادن
تا حشر همین است، همین است، ندایم
هر چند که در کرب‌وبلا یار ندارم
باشد همۀ ملک خدا، کرب‌وبلایم
فریاد خدا هست، به رگ‌های گلویم
تا حشر رسد، از سر ببْریده ندایم
امروز نه، دیروز نه، از روز ولادت
جان بر کف و سینه سپر تیر بلایم
خواندم ز پی یاری دین، خلق خدا را
تا خود، که دهد گوش، به فریادِ رسایم
غسل بدنم: خون، کفنم: خاک بیابان
با خاکِ رهِ خویش، به هر درد دوایم
من خود شجر نورم و بارم همه توحید
ای مردم کوفه نبوَد سنگ، سزایم
بر زخم دلم، هر چه توانید بخندید
شیعه است که تا حشر کند گریه برایم
از چار طرف راه به سویم ز چه بستید
والله قسم من به شما راهنمایم
حاشا که نگیرد کرمم دست ز میثم
کو مرثیه خوانم بوَد و مدح سرایم

 

بسم الله ای روح البقا

بسم الله ای روح البقا
بسم الله ای روح البقا
بسم الله ای شیرین لقا
بسم الله ای شمس الضحی
بسم الله ای عین الیقین
یار من، ای یار من
ای یار بی زنهار من
ای دلبر و دلدار من
ای مَحرَم و غمخوار من
ای در زمین ما را قمر
ای نیمه شب ما را سحر
ای در خطر ما را سپر
ای ابر شکّر بار من
بسم الله ای روح البقا
بسم الله ای شیرین لقا
بسم الله ای شمس الضحی
بسم الله ای عین الیقین
خوش میروی در جان من
خوش میکنی درمان من
ای دین و ای ایمان من
ای بحر گوهردار من
ای شبروان را مشعله
ای بی دلان را سلسله
ای قبله ی هر غافله
ای غافله سالار من
بسم الله ای روح البقا
بسم الله ای شیرین لقا
بسم الله ای شمس الضحی
بسم الله ای عین الیقین
این کیست این، این کیست این
این عشق طوفانی ست این
این عشق ربّانی ست این
این گوهر جانی ست این
این آیات قرآنی ست این
ای ساکن کربُ بلا
بسم الله ای خون خدا
بسم الله ای شهد بلا
ای ساکن کربُ بلا
یابن امیرالمومنین